zondag 6 februari 2011

Brasserie Buitenhof

Afgelopen weekend ging ik weer eens eten met vriendin M. Ik vertelde toch al eens eerder dat er een goede traditie aan het ontstaan was? Samen eten, zonder mannen of kinderen, dat kan eigenlijk alleen buiten de deur, dus eens in de zoveel tijd reist de één naar de ander en eten we buiten de deur. Samen dus, zonder man, of kinderen. Eerst shoppen, ik scoorde onverwacht een fijne nieuwe spijkerbroek, daarna borrelen en daarna eten. In Den Haag deze keer.

Eerlijk gezegd vond ik het lastig om een restaurant uit te kiezen. Ik wilde perse niets Aziatisch, geen Tapas, en niet al te duur. Maar wel een gezellig restaurant waar we niet na anderhalf uur al weer buiten zouden staan. En lekker natuurlijk. Veel eisen kennelijk, want het was geen sinecure om iets te vinden. Maar na uitgebreid speuren op het www vond ik een nieuw restaurant, een paar maanden open nu. En het klonk goed, voldeed aan al mijn voorwaarden, proberen dus. Brasserie Buitenhof.

Over de inrichting valt niet veel te vertellen, prima, warm, beetje standaard. De kaart dan maar. Deze is niet heel uitgebreid, maar er staan prima echte brasserie gerechten op. Niet te ingewikkeld, niet te veel gedoe, maar als goed klaar gemaakt onweerstaanbaar. Vooraf deelden we een plateau Buitenhof, een grote schaal met onder andere Seranoham, chorizo, gerookte zalm, brood, crostinis’s met krabsalade, bietensalade en huisgemaakt groentes in het zuur. Heerlijk. Volgens de menukaart voor geschikt voor 2 personen, maar 3 of 4 personen hadden hier ook van kunnen eten. Een beetje veel dus.

Daarna koos ik voor Steak van Ierse Black Angus met Bearnaisesaus en frites. Ik val nu eenmaal voor een versgemaakte Bearnaisesaus. Altijd. Voor de wollige, romige substantie van de saus in combinatie met de zurige smaak ga ik altijd overstag. Dat is gevaarlijk, want het kan mis gaan, de kans is groot dat ik teleurgesteld word. Deze keer gelukkig niet, de steak was mals en precies goed gebakken en de saus was heerlijk. De mayonaise bij de patat was helaas onmiskenbaar fabrieksmayonaise. Jammer. Toen we ernaar vroegen werd verteld dat we net pech hadden gehad, de zelfgemaakte mayonaise was net op. Nogmaals. Jammer.
Vriendin M. koos voor het Baamburgs big. Een smakelijk en mals biggetje, op een bedje van groene kool. Een aanrader.

Vriendin M. sloot af met crème brûlée. Een prima crème brûlée. Niet super, maar wel prima. Ik viel voor het kaasplankje. De kaart vermeld nog dat het kaas is van Betty Koster uit Santpoort. Een meer dan gerenommeerde kaaswinkel. Vier stukjes allemaal even lekker. Met appelstroop. Daar houdt niet iedereen van, maar ik vind appelstroop heerlijk bij oude kaas.

We dronken een fles witte huiswijn, een Corette sauvignon Blanc. Eerlijk gezegd weet ik meer van eten dan van drinken, dus over de wijn kan ik weinig zinnigs zeggen, behalve dan dat wij hem lekker vonden. En dat vind ik niet onbelangrijk. En toen we erom vroegen kregen we gewoon een karaf water.
De jongen in de bediening was vlot en gaf prima advies. We waren blij met ons tafeltje beneden, boven zat een heel nare, luidruchtige groep, de andere tafeltjes boven hebben vast geen leuke avond gehad. Wij wel. We betaalden 83 euro en hadden een prima avond.

Dusch. Als u uit eten wilt in Den Haag zou u wat mij betreft bij Brasserie Buitenhof kunnen gaan eten. Een aanrader.

1 opmerking:

Wandelaar zei

Bij beide hoofdgerechten zou ik toch eerder voor een rode wijn gekozen hebben.
Niets kwaads over jullie Sauvignon Blanc, maar dat roept bij mij toch meer iets op van een vissig voorgerecht en/of een salade.
Maar bij het vlees, zeker de steak, zou ik me helemaal gelukkig voelen met een beetje makkelijke Merlot uit Chili bijvoorbeeld, of zo'n fruitige Australier.
Maar verder: Jullie hebben een mooie avond gehad!